Dankzij het burgerinitiatief van de stichting Ons Geld is de discussie over schuldenvrij geld weer volledig losgebarsten. De discussie gaat hierbij eigenlijk over twee verschillende dingen, die weliswaar met elkaar te maken hebben, maar toch net iets anders zijn. Het eerste is het fundamentele karakter van geld. Wat is geld nu eigenlijk precies ? Waar komt het eigenlijk vandaan ?
Eén van mijn inzendingen voor de Dutch Larpwriter Challenge was een bewerking van een eerder spel, bedoeld voor een kunstproject. Het spel draait om een epidemie in een dorpje, en heeft een aparte geschiedenis. Ik heb er een stuk bij geschreven om die geschiedenis uit te leggen, en om de juiste personen credits te geven.
Twee jaar nadat Margeret Thatcher haar premierschap van het Verenigd Koninkrijk had neergelegd publiceerde Francis Fukuyama zijn beroemd beworden The End of History and the Last Man . De grote strijd tussen ideeen zou beeindigd zijn. De liberale democratie had gewonnen. Het politieke debat zou niet meer gaan over uiteenlopende maatschappijvisies, want eigenlijk was er nog maar 1 maatschappijvisie.
Iedereen die nu, na een kwart eeuw, de reacties van de Engelsen op de dood van Thatcher ziet, zou hier op zijn minst zijn wenkbrauwen bij moeten ophalen. Dit zijn niet de reacties van een volk, verenigd door een maatschappijvisie, dat trots is op een van de voorvechters van die liberale democratie. Dit zijn de reacties van een volk, dat juist tot op het bot verdeeld is over de de maatschappijvisie van deze ideologisch gedreven politica.
In 2011 leidde Nederland nog onder het zogenaamde Immigratiedebat. Ik heb dat uberhaupt nooit een debat gevonden, want het bestond voornamelijk uit bepaalde politici die allemaal onzin beweerden, in de hoop daarmee kiezers te trekken. Het verbazingwekkende was, dat dat lukte. Er werd een beeld verspreid van een Tsunami die over Nederland kwam, en werd aangewakkerd door een stel theedrinkende politici. Job Cohen werd neergezet als de belangrijkste vertegenwoordiger van de zogenaamde “weg-met-ons” mentaliteit.
Echter, Job Cohen was nu juist de politicus die verantwoordelijk was voor een forse inperking van de immigratie. In 2001, nog tijdens het tweede Paarse kabinet, had hij een nieuwe Vreemdelingenweg ingevoerd, en daardoor was de immigratie in de jaren erna fors gedaald. Ik vond het raar dat Cohen dit nooit noemde, als hij weer eens werd zwartgemaakt in de media. Dus toen er op een gegeven moment via nujij.nl interviewvragen konden worden ingediend, besloot ik een gokje te wagen.